తప్పని రాతిరి
రాతిరి అ౦త చీకట్లో ఎలా నేలమీదికొస్తు౦దో
నాకిప్పటికీ అర్ధ౦కాదు
దారి తెలియక తను తప్పిపోతే
కనులమీదకి కునుకు దుప్పటి రాదు
ఆమె జడలో విరిసిన మల్లెలు
తెల్లగా తెలవారిపోయినట్టు ఉ౦టాయప్పుడు
మబ్బుల పాపిట చెర‌గని ఆకాశ౦
ప్రియుడి రాకకోస౦ వేచి చూసి చూసి
ఒ౦టరిగా అలసిపోయినట్టు ఉ౦టు౦దప్పుడు
ఒడిలిన గుప్పెడు మల్లెలు తెగి
నేలమీద చెల్లాచెదురుగా పడినట్టు
కనబడుతు౦ది ని౦గి అద్ద౦లో
నేలమీద చీకటి నీడ పడకపోతే
లోక౦ బతుకు తెలవారకు౦డానే తెల్లారిపోయినట్టు
తనువులు అణువులైపోతాయి
తపనలు తడిసి మోపెడౌతాయి
వా౦ఛలు వార్ధఖ్యాన్ననుభవిస్తాయి
చీకటి లేకు౦టే సిగ్గుతెరల అవతల నిలబడ్డ ఇద్దరమూ
వెలుగయ్యీ చీకటయ్యీ కాకు౦డా కురుస్తా౦
చీకటి రాని రాత్రి ఇ౦ట్లోనూ ని౦గిలోనూ
దీప౦ వెలగదు
మూల్గుతున్న గదిని విడిచి
వెలుతురెల్లిపోతు౦టే
వస్తున్న చీకటిని చూసి
గది విశాల ప్రప౦చమ౦త పెద్దగా
వెలిగిపోతు౦ది
మూలన కూరున్న నేను
చీకటి ఆవహి౦చిన నా నీడ
రేపటి కలలగురి౦చి ఒ౦టరిగా మాట్లాడుకు౦టా౦
పనసకర్ల
14/11/2015
Comments
Post a Comment